به خداحافظي تلخ تو سوگند، نشد
که
تو
رفتي و دلم ثانيه ‏اي، بند نشد
لب
تو
ميوه‏ ي ممنـوع ولي لب‏هـايم
هرچه از طعم لب سرخ
تو
دل کند، نشد
با چراغي همه جا گشتم و گشتم در شهر
هيچ کس، هيچ کس اينجا به
تو
مانند نشد
هر کسي در دل من جاي خودش را دارد
جانشين
تو
در اين سينه خداوند، نشد
خواستند از
تو
بگويند شبي
شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتنـد؛ نشــد!
‏

ما ز بالاییم و بالا می‌رویم ما ز دریاییم و دریا می‌رویم ما از اینجا و آنجا نیستیم ما ز بی‌جاییم و بی‌جا می‌رویم کشتی نوحیم در طوفان روح لاجرم بی‌دست و بی‌پا می‌رویم همچو موج از خود برآوردیم سر باز هم باز هم در خود تماشا می‌رویم اختر ما نیست در دور قمر لاجرم فوق ثریا می‌رویم ما ما ز بالاییم و بالامی‌رویم

ﮐﺸﻮﺭ ﺣﺴﻦ ﺗﻮﺭﺍ،ﺳﺮ ﺣﺪ ﭘﯿﺪﺍﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖﮔﺸﺘﻦ ﻣﻠﮏ ﺩﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺣَﺪ ﭼﻮﻥ ﻣﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖﮔﺮ ﺳﻔﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺍﯼ ﺩﻝ،ﺳﻔﺮﯼ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﮐﻦﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﻝ ﺳﻮﺧﺘﮕﺎﻥ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖﻫﻤﻪ ﭼﻮﻥ ﺟﺎﻡ ﺷﺪﻡ ﭼﺸﻢ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮﺩﻡﺧﻮﺷﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖﻫﺮ ﺧﻂ ﺣﺴﻦ ﺗﻮ،ﺻﺪ ﻣﻌﻨﯽ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩﺣﯿﻒ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺩﺭﺍﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺩﺍﻧﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖﺩﻝ ﻣﺎ ﺗﺎﺏ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻧﺪﺍﺷﺖﺭﺍﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﺧﻮﺭ ﺗﻮﻓﺎﻥ ﺗﻮ،ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖﺣﺎﻟﯿﺎ ﺑﺮ ﻭﺭﻕ ﮔﻞ ﺧﻂ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺑﻨﻮﯾﺲﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺑﺎﺩ ﺻﺒﺎ،ﭘﯿﮏ ﺳﺒﮏ ﭘﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ."ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﯽﻣﻌﻠﻢ

">http://dl10.glitter-graphics.net/pub/506/506760ww8mph1zdb.gif" border="0"/>

i'm back

">http://dl6.glitter-graphics.net/pub/729/729336dsmt00qvjp.gif" border="0"/> &


">http://www.graphics16.com/g/weekend/weekend_056.gif" border="0"/>


and



i miss you





Take Care



">http://dl10.glitter-graphics.net/pub/506/506760ww8mph1zdb.gif" border="0"/>

Sakura">http://dl7.glitter-graphics.net/pub/1968/1968457lrv1xhliib.gif" border="0"/>Sakura

ﺍﯼ ﻣﺮﻍ ﺁﻓﺘﺎﺏ! ﺍﺯ ﺻﺪﻫﺰﺍﺭ ﻏﻨﭽﻪ ﻧﯿﺰ..ﯾﮑﯽ ﻭﺍ ﻧﺸﺪ ﺩﺳﺖ ﻧﺴﯿﻢ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺸﺪ ﮔﻨﺠﺸﮑﻬﺎ ﺩﮔﺮ ﻧﮕﺬﺷﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺎﺭ… …ﻭﺍﻥ ﺑﺮﮔﻬﺎﯼ ﺭﻧﮕﯿﻦ‌ ،ﭘﮋﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﻏﺒﺎﺭ ﻭﯾﻦ ﺩﺷﺖ ﺧﺸﮏ ﻭ ﻏﻤﮕﯿﻦ.. ﺍﻓﺴﺮﺩ ﺑﯽﺑﻬﺎﺭ ﺍﯼ ﻣﺮﻍ ﺁﻓﺘﺎﺏ! ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﺑﺒﺮ ﺑﻪ ﺩﯾﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮ ﺑﺎﺩ… ﺁﺯﺍﺩ ﻭ ﺷﺎﺩ،ﭘﺎﯼ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺗﻮﺍﻥ ﻧﻬﺎﺩ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﭘﺮ ﺷﮑﺴﺘﻪﯼ ﺑﺎﻍ ﻣﺤﺒﺘﻢ ﺗﺎ ﮐﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﺳﺮ ﺯﯾﺮ ﭘﺮ ﻧﻬﻢ؟ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﺑﺒﺮ ﺑﻪ ﭼﻤﻨﺰﺍﺭﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭ، ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﺭﺧﺖ ﺭﺳﻢ… ﻧﻐﻤﻪ ﺳﺮ ﺩﻫﻢ… ﻣﻦ ﺑﯽﻗﺮﺍﺭ ﻭ ﺗﺸﻨﻪﯼ ﭘﺮﻭﺍﺯﻡ… ﺗﺎ ﺧﻮﺩ ﮐﺠﺎ ﺭﺳﻢ ﺑﻪ ﻫﻢﺁﻭﺍﺯﻡ… ﺍﻣﺎ ﺑﮕﻮ ﮐﺠﺎﺳﺖ… ﺁﻧﺠﺎ–ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﻝ ﺗﻮ–ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﻭﺟﻮﺩ… ﯾﮏﺩﻡ ﺑﻪ ﮐﺎﻡ ﺩﻝ… ﺍﺷﮑﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻓﺸﺎﻧﺪ… ﺷﻌﺮﯼ ﺗﻮﺍﻥ ﺳﺮﻭﺩ؟

ﺷﺒﯽ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﻧﺨﻔﺖ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﻊ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﮔﺮ ﺑﺴﻮﺯﻡ ﺭﻭﺍﺳﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ ﺳﻮﺯ ﺑﺎﺭﯼ ﭼﺮﺍﺳﺖ؟ ﺑﮕﻔﺖ ﺍﯼ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭ ﻣﺴﮑﯿﻦ ﻣﻦ ﺑﺮﻓﺖ ﺍﻧﮕﺒﯿﻦ ﯾﺎﺭ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﻦ ﭼﻮ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺪﺭ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﭼﻮ ﻓﺮﻫﺎﺩﻡ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﻫﻤﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﯿﻼﺏ ﺩﺭﺩ ﻓﺮﻭ ﻣﯽﺩﻭﯾﺪﺵ ﺑﻪ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﺯﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﯼ ﻣﺪﻋﯽ ﻋﺸﻖ ﮐﺎﺭ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺻﺒﺮ ﺩﺍﺭﯼ ﻧﻪ ﯾﺎﺭﺍﯼ ﺍﯾﺴﺖ ﺗﻮ ﺑﮕﺮﯾﺰﯼ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﯾﮏ ﺷﻌﻠﻪ ﺧﺎﻡ ﻣﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩﻩﺍﻡ ﺗﺎ ﺑﺴﻮﺯﻡ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺍﮔﺮ ﭘﺮ ﺑﺴﻮﺧﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﯿﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﺎﯼ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺑﺴﻮﺧﺖ ﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﻔﺖ ﻭ ﮔﻮ ﺑﻮﺩ ﺷﻤﻊ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺍﻭ ﻭﻗﺖ ﺍﺻﺤﺎﺏ،ﺟﻤﻊ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺯ ﺷﺐ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﻬﺮﻩﺍﯼ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻪ ﺑﮑﺸﺘﺶ ﭘﺮﯼ ﭼﻬﺮﻩﺍﯼ ﻫﻤﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﻣﯽﺭﻓﺖ ﺩﻭﺩﺵ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻋﺸﻖ،ﺍﯼ ﭘﺴﺮ ﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻦ ﻓﺮﺝ ﯾﺎﺑﯽ ﺍﺯ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﻣﮑﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﺮ ﮔﻮﺭ ﻣﻘﺘﻮﻝ ﺩﻭﺳﺖ ﻗﻞ ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﺍﻭﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺳﺮ ﻣﺸﻮﯼ ﺍﺯ ﻣﺮﺽ ﭼﻮ ﺳﻌﺪﯼ ﻓﺮﻭ ﺷﻮﯼ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﻏﺮﺽ ﻓﺪﺍﺋﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺯ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﭼﻨﮓ ﻭﮔﺮ ﺑﺮ ﺳﺮﺵ ﺗﯿﺮ ﺑﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﻣﺮﻭ ﮔﻔﺘﻤﺖ ﺯﯾﻨﻬﺎﺭ ﻭﮔﺮ ﻣﯽﺭﻭﯼ ﺗﻦ ﺑﻪ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺳﭙﺎﺭ

ﯾﻮﺳﻒ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ ﺑﺎﺯﺁﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﻨﻌﺎﻥ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ ﮐﻠﺒﻪ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﺷﻮﺩ ﺭﻭﺯﯼ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ ﺍﯼ ﺩﻝ ﻏﻤﺪﯾﺪﻩ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﺷﻮﺩ ﺩﻝ ﺑﺪ ﻣﮑﻦ ﻭﯾﻦ ﺳﺮ ﺷﻮﺭﯾﺪﻩ ﺑﺎﺯﺁﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ ﮔﺮ ﺑﻬﺎﺭ ﻋﻤﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﺯ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﭼﻤﻦ ﭼﺘﺮ ﮔﻞ ﺩﺭ ﺳﺮ ﮐﺸﯽ ﺍﯼ ﻣﺮﻍ ﺧﻮﺷﺨﻮﺍﻥ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ ﺩﻭﺭ ﮔﺮﺩﻭﻥ ﮔﺮ ﺩﻭ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺮ ﻣﺮﺍﺩ ﻣﺎ ﻧﺮﻓﺖ ﺩﺍﯾﻤﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺣﺎﻝ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ ﻫﺎﻥ ﻣﺸﻮ ﻧﻮﻣﯿﺪ ﭼﻮﻥ ﻭﺍﻗﻒ ﻧﻬﺎﯼ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻏﯿﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻧﺪﺭ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺎﺯﯾﻬﺎﯼ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ ﺍﯼ ﺩﻝ ﺍﺭ ﺳﯿﻞ ﻓﻨﺎ ﺑﻨﯿﺎﺩ ﻫﺴﺘﯽ ﺑﺮﮐﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻮﺡ ﺍﺳﺖ ﮐﺸﺘﯿﺒﺎﻥ ﺯ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﮔﺮ ﺑﻪ ﺷﻮﻕ ﮐﻌﺒﻪ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺯﺩ ﻗﺪﻡ ﺳﺮﺯﻧﺶ​ﻫﺎ ﮔﺮ ﮐﻨﺪ ﺧﺎﺭ ﻣﻐﯿﻼﻥ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ ﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺑﺲ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﺲ ﺑﻌﯿﺪ ﻫﯿﭻ ﺭﺍﻫﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﯿﺴﺖ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻓﺮﻗﺖ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﻭ ﺍﺑﺮﺍﻡ ﺭﻗﯿﺐ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ ﺧﺪﺍﯼ ﺣﺎﻝ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ ﺣﺎﻓﻈﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺞ ﻓﻘﺮ ﻭ ﺧﻠﻮﺕ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺗﺎﺭ ﺗﺎ ﺑﻮﺩ ﻭﺭﺩﺕ ﺩﻋﺎ ﻭ ﺩﺭﺱ ﻗﺮﺁﻥ ﻏﻢ ﻣﺨﻮﺭ

ﺻﺒﺎ ﺍﮔﺮ ﮔﺬﺭﯼ ﺍﻓﺘﺪﺕ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﺮﺣﺒﺎ ﺍﯼ ﭘﯿﮏ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺑﺪﻩ ﭘﯿﻐﺎﻡ ﺩﻭﺳﺖ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﮐﺲ ﻧﺪﯾﺪ ﻭ ﻫﺰﺍﺭﺕ ﺭﻗﯿﺐ ﻫﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻋﺮﺽ ﻫﻨﺮ ﭘﯿﺶ ﯾﺎﺭ ﺑﯽ​ ﺍﺩﺑﯿﺴﺖ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﺯ ﻋﯿﺶ ﻭ ﺻﺤﺒﺖ ﻭ ﺑﺎﻍ ﻭ ﺑﻬﺎﺭ ﭼﯿﺴﺖ ﺑﻨﺎﻝ ﺑﻠﺒﻞ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻣﻨﺖ ﺳﺮ ﯾﺎﺭﯾﺴﺖ ﯾﺎ ﺭﺏ ﺍﯾﻦ ﺷﻤﻊ ﺩﻝ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﺯ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﮐﯿﺴﺖ ﻣﺎﻫﻢ ﺍﯾﻦ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﺳﺎﻟﯿﺴﺖ ﮐﺲ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺁﻥ ﺯﻟﻒ ﺩﻭﺗﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﺎ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺭﺧﺖ ﻧﺎﻇﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺯﺍﻫﺪ ﻇﺎﻫﺮﭘﺮﺳﺖ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﺭﺍﻫﯿﺴﺖ ﺭﺍﻩ ﻋﺸﻖ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﺶ ﮐﻨﺎﺭﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺯ ﭘﺮﺗﻮ ﺭﻭﯾﺖ ﻧﻈﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺎﺭﮔﻪ ﮐﻮﻥ ﻭ ﻣﮑﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺧﻮﺍﺏ ﺁﻥ ﻧﺮﮔﺲ ﻓﺘﺎﻥ ﺗﻮ ﺑﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺰ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮﺍﻡ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﻨﺎﻫﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﺒﻠﯽ ﺑﺮﮒ ﮔﻠﯽ ﺧﻮﺵ ﺭﻧﮓ ﺩﺭ ﻣﻨﻘﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﯾﺎﺭ ﺟﺰ ﺳﺮ ﺟﻮﺭ ﻭ ﺳﺘﻢ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﮐﻨﻮﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ​ﺩﻣﺪ ﺍﺯ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﻧﺴﯿﻢ ﺑﻬﺸﺖ ﻋﯿﺐ ﺭﻧﺪﺍﻥ ﻣﮑﻦ ﺍﯼ ﺯﺍﻫﺪ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﺳﺮﺷﺖ ﺻﺒﺤﺪﻡ ﻣﺮﻍ ﭼﻤﻦ ﺑﺎ ﮔﻞ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﮔﻔﺖ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﭘﺮﯼ ﭼﻬﺮﻩ ﮐﻪ ﺩﻭﺵ ﺍﺯ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺭﻓﺖ ﮔﺮ ﺯ ﺩﺳﺖ ﺯﻟﻒ ﻣﺸﮑﯿﻨﺖ ﺧﻄﺎﯾﯽ ﺭﻓﺖ ﺭﻓﺖ ﺳﺎﻗﯽ ﺑﯿﺎﺭ ﺑﺎﺩﻩ ﮐﻪ ﻣﺎﻩ ﺻﯿﺎﻡ ﺭﻓﺖ ﺷﺮﺑﺘﯽ ﺍﺯ ﻟﺐ ﻟﻌﻠﺶ ﻧﭽﺸﯿﺪﯾﻢ ﻭ ﺑﺮﻓﺖ ﺳﺎﻗﯽ ﺑﯿﺎ ﮐﻪ ﯾﺎﺭ ﺯ ﺭﺥ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ ﺣﺴﻨﺖ ﺑﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﻼﺣﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺮﻓﺖ ﺷﻨﯿﺪﻩ​ﺍﻡ ﺳﺨﻨﯽ ﺧﻮﺵ ﮐﻪ ﭘﯿﺮ ﮐﻨﻌﺎﻥ ﮔﻔﺖ ﯾﺎ ﺭﺏ ﺳﺒﺒﯽ ﺳﺎﺯ ﮐﻪ ﯾﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺍﯼ ﻫﺪﻫﺪ ﺻﺒﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺎ ﻣﯽ​ﻓﺮﺳﺘﻤﺖ

ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ،ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺑﺎﺭﺍﻥﮐﻪ ﺟﺎﯼ ﭘﺎﯼ ﺣﺴﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﺸﻮﯾﺪ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺭﺍﻫﻢﻧﮕﺎﻩ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﮐﻮﯾﺮ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﻢﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻏﻨﭽﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﺳﻨﮓ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﯾﺮ ﺍﻧﮕﺎﺭﺭﻭﯾﯿﺪﻩ...ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﺁﺗﺸﯽ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﺮﻡ ﻧﻔﺴﻬﺎﯾﺖ،ﺩﺭﯾﻎ ﺍﺯ ﻟﮑﻪ ﺍﯼ ﺍﺑﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺑﺮ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮎ ﺑﻨﺸﺎﻧﺪﻧﻪ ﻫﻤﺪﺭﺩﯼ،ﻧﻪ ﺩﻟﺴﻮﺯﯼ،ﻧﻪ ﺣﺘﯽ ﯾﺎﺩ ﺩﯾﺮﻭﺯﯼ...ﻫﻮﺍ ﺗﻠﺦ ﻭ ﻫﻮﺱ ﺷﯿﺮﯾﻦﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﻧﻬﻤﻪ ﺷﺒﮕﺮﺩﯼ ﺩﯾﺮﯾﻦ،ﻣﯿﺎﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺩ ﭘﺎﯾﯿﺰﯼﺗﻮ ﺁﯾﺎ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﯼ؟ﺑﺒﺎﺭﻭ ﺟﺎﻥ ﺩﺭﻭﻥ ﺷﺎﻫﺮﮒ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﯾﺮﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﻢ ﺗﻮ ﺟﺎﺭﯼ ﮐﻦﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺯ ﺍﺷﮏ ﺧﺎﻟﯽ ﻭ ﭘﺮﺍﺯ ﺩﺭﺩﻡﺑﺒﺎﺭ ﺍﻣﺸﺐ!ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﺳﺎﯾﺶ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕﺳﺨﺖ ﺩﻟﺴﺮﺩﻡ.ﺑﺒﺎﺭ ﺍﻣﺸﺐﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﭘﺎﮎ ﺍﯾﻦ ﺩﻓﺘﺮﮔﻞ ﺳﺮﺧﯽ ﺷﻮﺩ ﺭﻭﺯﯼ!ﻭﺩﯾﮕﺮ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﻧﻪ ﻫﻤﺪﺭﺩﯼ،ﻧﻪ ﺩﻟﺴﻮﺯﯼ،ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ!ﻭ ﺁﻥ ﺷﻌﺮﯼﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﻟﻄﯿﻒ ﻭ ﭘﺎﮎ ﺩﯾﺮﻭﺯﯼ

ﺭﺳﯿﺪ ﻣﮋﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﯾّﺎﻡ ﻏﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻣﺎﻧﺪﭼﻨﺎﻥ ﻧﻤﺎﻧﺪ،ﭼﻨﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﻫﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢﻣﺎﻧﺪﻣﻦ ﺍﺭﭼﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﯾﺎﺭ ﺧﺎﮐﺴﺎﺭ ﺷﺪﻡﺭﻗﯿﺐ ﻧﯿﺰ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻣﺎﻧﺪﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﺷﮑﺮ ﻭ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺯ ﻧﻘﺶﻧﯿﮏ ﻭ ﺑﺪ ﺍﺳﺖﭼﻮ ﺑﺮ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﯼ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﻗﻢﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪﺳﺮﻭﺩ ﻣﺠﻠﺲ ﺟﻤﺸﯿﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩﮐﻪ ﺟﺎﻡ ﺑﺎﺩﻩ ﺑﯿﺎﻭﺭ ﮐﻪ ﺟﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻣﺎﻧﺪ!ﻏﻨﯿﻤﺘﯽ ﺷﻤﺮ ﺍﯼ ﺷﻤﻊ!ﻭﺻﻞﭘﺮﻭﺍﻧﻪﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺗﺎ ﺻﺒﺤﺪﻡ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﻣﺎﻧﺪ...

">http://mahdvb.persiangig.com/image/03%20flower/flower%20%282%29.jpg" border="0"/>
">http://www.allbestwallpapers.com/wallpaper/flower/image/a_red_rose_for_you.jpg" border="0"/>
">http://www.fabiovisentin.com/photography/photo/12/roses-wallpaper-roses-bouquets4423.JPG" border="0"/>
">http://www.fabiovisentin.com/photography/photo/9/agapanthus-flower-wallpaper-wide-full-hd.jpg" border="0"/>
">http://www.baybali.com/bali-wallpapers/bali_flower_indonesia.jpg" border="0"/>
">http://www.allbestwallpapers.com/wallpaper/flower/image/eternal_bloom,_red_rose.jpg" border="0"/> ">http://colorburned.com/imageswallpapers/Glass%20Flower%20-%201900%20x%201200.jpg" border="0"/>

ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ ﻫﻢ ﺭﺍﺯ ﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﻱ ﻣﻦ ﻣﻲ ﺳﺮﺍﻳﻲ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﺷﺒﻬﺎﻱ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻲ ﻭ ﻫﻤﺮﻩ ﺩﻝ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ ﺩﺭ ﺷﺎﺩﻱ ﻭ ﻏﻤﻬﺎﻱ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲ ﺁﻳﺪ ﻓﺮﺍﻍ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻱ ﻣﻲ ﺷﻮﻱ ﻳﺎﺩ ﺩﻝ ﺗﻨﻬﺎﻱ ﻣﻦ ﺁﻩ ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺸﺐ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﺭﻓﺘﻢ ﻭﻟﻲ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺻﺪﺍﻱ ﺷﻌﺮ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﻱ ﭘﺎﻱ ﻣﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻱ ﺗﻮ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻭ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﺷﺐ ﻳﻠﺪﺍﻱ ﻣﻦ

Sakura

ﺧﺮﻗﻪ ﭘﻮﺷﺎﻥ ﺟﻔﺎ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻭﻓﺎ ﺩﻡﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ؟ ﺧﻮﺩ ﺳﺘﻢ ﮐﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺭﺣﻢ ﺧﺪﺍﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺭﻭ ﺳﯿﺎﻫﺎﻧﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﻣﻪ ﺳﭙﯿﺪﺍﻥﺩﻏﻞ ﭼﻮﻥ ﻗﺰﺡ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺭﯾﺎ ﺩﻡﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﻣﺴﺖ ﻭ ﺧﻤﺎﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﻣﯽﺍﻧﮕﻮﺭ ﺑﺎﻍ ﻧﺰﺩ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻫﻮﻝ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺟﺰﺍ ﺩﻡﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺟﺎﯼ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ ﺟﺮﻡ ﻭﮔﻨﺎﻩ ﻭﭘﺴﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﭘﯿﺶ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻋﺰﺍﯼ ﮐﺮﺑﻼ ﺩﻡﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺍﯼ ﺑﺴﺎ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻣﺤﺸﺮ ﺧﺮﻗﻪﻫﺎﺷﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﺍﺳﺖ ﻣﺎﻝ ﻣﺴﮑﯿﻦ ﻣﯽﺧﻮﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻭﻻ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺷﻬﻮﺕ ﻭﺷﻬﻮﺕ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺁﻣﺎﻟﺸﺎﻥ ﭘﯿﺶ ﻣﺎﺍﺯ ﺍﺭﺯﺵ ﻧﻔﺲ ﺯﮐﺎ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﻋﻤﻞﻫﯿﭻ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺻﺤﺒﺖ ﭼﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ ﮐﻨﻨﺪﻣﻨﺒﺮﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻗﺪﺭ ﻋﺒﺎ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﻣﺎﺍﻣﯿﺮﯾﻢ ﻭ ﺍﺳﯿﺮ ﺩﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺑﯽ ﺣﯿﺎﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺠﺐ ﻭ ﺣﯿﺎ ﺩﻡ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ."

Hανє α уυмму ςαкє ∂αу













αη∂

ѕтяαωвєяяу ∂αу




">http://favim.com/orig/201107/31/cake-cheesecake-dessert-food-red-Favim.com-117624.jpg" border="0"/>





тнєѕє нєαятѕ αяє ƒσя υ






i мιѕѕ υ ѕσ мυςн

тαкє ςαяє му ƒяιєη∂





Sakura

ﺻﺒﺎ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺑﮕﻮ ﺁﻥ ﻏﺰﺍﻝ ﺭﻋﻨﺎ ﺭﺍﮐﻪ ﺳﺮ ﺑﻪ ﮐﻮﻩ ﻭ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ ﺗﻮ ﺩﺍﺩﻩﺍﯼ ﻣﺎ ﺭﺍﺷﮑﺮﻓﺮﻭﺵ ﮐﻪ ﻋﻤﺮﺵ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﺎﺩ ﭼﺮﺍﺗﻔﻘﺪﯼ ﻧﮑﻨﺪ ﻃﻮﻃﯽ ﺷﮑﺮﺧﺎ ﺭﺍ ﻏﺮﻭﺭﺣﺴﻨﺖ ﺍﺟﺎﺯﺕ ﻣﮕﺮ ﻧﺪﺍﺩ ﺍﯼ ﮔﻞ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﺸﯽﻧﮑﻨﯽ ﻋﻨﺪﻟﯿﺐ ﺷﯿﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﻭ ﻟﻄﻒ ﺗﻮﺍﻥﮐﺮﺩ ﺻﯿﺪ ﺍﻫﻞ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻭ ﺩﺍﻡ ﻧﮕﯿﺮﻧﺪ ﻣﺮﻍﺩﺍﻧﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﭼﻪ ﺳﺒﺐ ﺭﻧﮓ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽﻧﯿﺴﺖ ﺳﻬﯽ ﻗﺪﺍﻥ ﺳﯿﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺎﻩ ﺳﯿﻤﺎ ﺭﺍﭼﻮ ﺑﺎ ﺣﺒﯿﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﻭ ﺑﺎﺩﻩ ﭘﯿﻤﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺭﻣﺤﺒﺎﻥ ﺑﺎﺩﭘﯿﻤﺎ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖﺩﺭ ﺟﻤﺎﻝ ﺗﻮ ﻋﯿﺐ ﮐﻪ ﻭﺿﻊ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻭﻓﺎﻧﯿﺴﺖ ﺭﻭﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﻪ ﻋﺠﺐ ﮔﺮﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﺳﺮﻭﺩ ﺯﻫﺮﻩ ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﺁﻭﺭﺩﻣﺴﯿﺤﺎ ﺭﺍ

">http://ts3.mm.bing.net/images/thumbnail.aspx?q=1233728642258&id=1194bb6ee05c3b8e45ecc7204e1d6447" border="0"/>

ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺮﻡ...ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺮﻡﻣﻦ ﺩﯾﮕﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺑﺮﻡﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻡﺍﺑﺮ ﻣﺴﺎﻓﺮﻡ ﻣﯿﺎﺩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﺷﻦ ﻫﻤﺴﻔﺮﻡﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺮﻡ...ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺮﻡﻣﻦ ﺩﯾﮕﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡﻣﺜﻞ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻗﻔﺲﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ ﭘﺮ ﻣﯽ ﺯﻧﻢﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻗﺸﻨﮕﯿﻬﺎ ﺑﻪ ﺁﺳﻮﻧﯽ ﺩﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﻢﺑﺨﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻮﻧﺪﻡ ﻭ ﺧﻮﻧﺪﻡﻭﻟﯽ ﺑﺪﻭﻧﻪ ﺗﻮﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺨﻮﻧﻢﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺮﻡ...ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺮﻡﻣﻦ ﺩﯾﮕﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡﻣﻮﻧﺪﻥ ﻫﺮﮔﺰ...ﺧﺪﺍ ﺣﺎﻓﻆ****ﺩﯾﮕﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ****

‏ ﻣﺮﺩﯼ ﺑﻮﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﺘﻤﻜﻦ ﻭ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻛﺎﺭ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﺶ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺷﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﭘﯿﺸﻜﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺷﻬﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻛﺎﺭ ﺍﺟﯿﺮ ﻛﻨﺪ. ﭘﯿﺸﻜﺎﺭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺍﺟﯿﺮ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪﻧﺪ.ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻧﯽ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ،ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﺁﻣﺪﻧﺪ. ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﻭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺑﻌﺪ ﻧﯿﺰ ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪﻧﺪ.ﮔﺮ ﭼﻪ ﺍﯾﻦ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺗﺎﺯﻩ،ﻏﺮﻭﺏ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ،ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺩ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ ﻛﺮﺩ. ﺷﺒﺎﻧﮕﺎﻩ،ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﻛﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻓﺮﻭ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ،ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩﯼ ﯾﻜﺴﺎﻥ ﺩﺍﺩ.ﺑﺪﯾﻬﯽ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﺎﻧﯽ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ،ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﯾﻦ ﺑﯽ ﺍﻧﺼﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ.ﭼﻪ ﻣﯽ ﻛﻨﯿﺪ،ﺁﻗﺎ؟ﻣﺎ ﺍﺯ ﺻﺒﺢ ﻛﺎﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﻭ ﺍﯾﻨﺎﻥ ﻏﺮﻭﺏ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻫﻢ ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﭘﯿﺶ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻠﺤﻖ ﺷﺪﻧﺪ.ﺁﻥ ﻫﺎ ﻛﻪ ﺍﺻﻼً ﻛﺎﺭﯼ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﻣﺮﺩ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ:ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻛﺎﺭﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ.ﺁﯾﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﻛﻢ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﯾﻜﺼﺪﺍ ﮔﻔﺘﻨﺪ:ﻧﻪ،ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﯾﺪ،ﺑﯿﺶ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﯾﻦ،ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﯾﻨﺎﻧﯽ ﻛﻪ ﺩﯾﺮ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﻛﺎﺭﯼ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ،ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩﯼ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﯾﻢ. ﻣﺮﺩ ﺩﺍﺭﺍ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﺯﯾﺮﺍ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺍﺭﻡ.ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻡ، ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﺍﺋﯽ ﻣﻦ ﻛﻢ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ.ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻐﻨﺎﯼ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻢ. ﺷﻤﺎ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ.ﺷﻤﺎ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺗﻮﻗﻌﺘﺎﻥ ﻣﺰﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﯾﺪ ﭘﺲ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻧﻜﻨﯿﺪ.ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﺯﺍﯼ ﻛﺎﺭﺷﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ،ﺑﻠﻜﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ ﭼﻮﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﺩﻥ ﻭ ﺑﺨﺸﯿﺪﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺍﺭﻡ.ﻣﻦ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺑﯽ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻢ. ﻣﺴﯿﺢ ﮔﻔﺖ:ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﺨﺖ ﻣﯽ ﻛﻮﺷﻨﺪ.ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﻡ ﻏﺮﻭﺏ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﺳﻨﺪ.ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻫﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﻛﺎﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ،ﭘﯿﺪﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.ﺍﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﯾﻜﺴﺎﻥ ﺯﯾﺮ ﭼﺘﺮ ﻟﻄﻒ ﻭ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ. ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯿﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺘﺤﻘﺎﻕ ﺑﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﻧﮕﺮﺩ،ﺑﻠﻜﻪ ﺩﺍﺭﺍﺋﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﺩ.ﺍﻭ ﺑﻪ ﻏﻨﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﻛﻨﺪ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﻣﺎ.ﺍﺯ ﻏﻨﺎﯼ ﺫﺍﺕ ﺍﻟﻬﯽ،ﺟﺰ ﺑﻬﺸﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻜﻔﺪ. ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ.ﺑﻬﺸﺖ،ﻇﻬﻮﺭ ﺑﯽ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﻭ ﻏﻨﺎﯼ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ.ﺩﻭﺯﺥ ﺭﺍ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺸﻜﻪ ﻣﻘﺪﺱ ﻫﺎ ﻭ ﺗﻨﮓ ﻧﻈﺮﻫﺎ ﺑﺮﭘﺎ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ.ﺯﯾﺮﺍ ﺍﯾﻨﺎﻥ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺨﯿﻞ ﻭ ﺣﺴﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺟﺰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﻟﻄﻒ ﺍﻟﻬﯽ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ

">http://s1.favim.com/orig/9/girl-grass-light-Favim.com-170143.jpg" border="0"/>







">http://s1.favim.com/orig/6/happiness-quote-without-you-you-Favim.com-161973.jpg" border="0"/>





Sakura